Ruh’la Egemenlik

İsa “Bekleyin, Ruh üzerinize inince güç alacaksınız” diyerek kaynağı gösterdi; egemenlik yalnızca Ruh’un doluluğuyla yaşanır. Kutsal Ruh içimizde yaşayan Tanrı’dır—öğreten, yönlendiren, güçlendiren...

İsa’nın buyruğu bizim yol haritamızdır: müjdeyi herkes duysun, her ulustan insanlar öğrenci olsun, vaftizle yola çıkalım.

Kaygıyı taşımıyoruz; duayla ve şükürle Rab’be bırakıyoruz. Tanrı’nın aklı aşan esenliği Mesih’te yüreğimizi ve zihnimizi koruyor. Doğru, pak, sevimli olana yönelip öğrendiğimizi uyguluyoruz; esenliğin Tanrısı aramızda oluyor.

Gözümüz aydınlık olunca kardeşin çöpünü incitmeden çıkarır, üstünlük ve önyargıyı bırakırız; ikinci dereceden meselelerde tartışmayız, ama iman ve ahlakta çizgiyi koruruz—sevgi birçok günahı örter.

İsa kalabalıklara acıyıp “ürün bol, işçi az” diye çağırdı; biz de engellerimizi bırakıp sevgiyle hizmete koşarak öğrendiğimizi başkalarına aktarıyoruz, Tanrı ise Ruhuyla yolu açıp hasadı olgunlaştırıyor.

Mesih yukarı çıkmadı; aşağı indi, kul oldu. Biz de özgürlüğümüzü benlik için değil, sevgiyle hizmet için kullanıyoruz. Biz özverimizi koyuyoruz; Tanrı da mucizesini koyuyor.

Pentikost günü Ruh indi, biz de güç aldık. Petrus’un dediği gibi tövbe eder, vaftiz oluruz; Rab’bin adını çağırınca kurtuluş gelir. Böylece tanık olur, ilan ederiz

Mesih’i kabul ettiğimizde bize yeni bir kimlik verilir. Eski benliği geride bırakır, Tanrı’nın çocuğu olarak yaşamaya başlarız. Bu kimlik hayatımıza yön verir ve O’na benzer olmamızı sağlar.

Çözüm varken inanmadığımızda karanlık bizi tüketir; ama diriliş gerçeği yüreğimizi aydınlığa çevirir. İsa Mesih’in ölümden dirilişi gündemimizi, Kutsal Kitap’a bakışımızı ve ilişkilerimizi dönüştürür. Rab’bin Sofrası’nda ekmek ve kâseyi alırken, bu dirilişin gücünün içimizde etkin olmasını diliyorum.